Nowe PZP
komentarz żywy
Komentarz do art. 257 ustawy
- Warunkiem skorzystania z możliwości unieważnienia postępowania w związku z niepozyskaniem części lub całości środków, które zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie całości lub części zamówienia, jest umieszczenie informacji o takiej ewentualności w treści ogłoszenia o zamówieniu lub zaproszenia do negocjacji, w zależności od trybu postępowania. Ryzyko uczestnictwa w postępowaniu, które nie ma zapewnionego finansowania, i poniesienia kosztów uczestnictwa z tym związanych musi zostać wykonawcom zakomunikowane, aby mogli oni świadomie podjąć decyzję o uczestnictwie w postępowaniu.
- Jeżeli nawet zamawiający prawidłowo poinformuje o możliwości zastosowania art. 257, to jeśli faktycznie dojdzie do nieprzyznania środków, nie musi unieważnić postępowania: może zdecydować o sfinansowaniu zamówienia z innych źródeł.
- Analogiczne rozwiązanie zostało dopuszczone w art. 310 w odniesieniu do postępowań o udzielenie zamówienia o wartości mniejszej niż progi unijne. Różnica redakcyjna obu przepisów polega wyłącznie na odniesieniu się do innych trybów postępowań, w których podejmowana jest decyzja o unieważnieniu.
- Przepis art. 257 jest odpowiednikiem art. 93 ust. 1a poprzedniego p.z.p., wobec czego wykształcone w poprzednim stanie prawnym orzecznictwo zachowuje w pełni aktualność.
- I tak w wyroku KIO 2610/15 Izba zwróciła uwagę, że uzasadnieniem dla wprowadzenia takiej regulacji było stworzenie możliwości wszczynania postępowania o udzielenie zamówienia przed uzyskaniem decyzji o przyznaniu dofinansowania, bez narażania się na negatywne skutki takiego działania, przede wszystkim finansowe. Unieważnienie może mieć miejsce, gdy środki „nie zostały przyznane”, co nie może być interpretowane jako brak tych środków z dowolnych przyczyn (np. niewystąpienia o ich przyznanie). Unieważnić postępowanie można wyłącznie wtedy, gdy zamawiający podejmował starania o wsparcie i nie otrzymał go. Analogicznie należy przyjąć, że cofnięcie uprzednio przyznanych środków nie może wynikać z niedołożenia przez zamawiającego starań, aby finansowanie utrzymać. Tym bardziej utrata finansowania na skutek działań zamawiającego nie może być poczytywana za jego nieprzyznanie.