Nowe PZP
komentarz żywy
Komentarz do art. 540 ustawy
- Podstawowymi dowodami w praktyce postępowań odwoławczych są dokumenty. W postępowaniu odwoławczym przed Izbą dowód z zeznań świadków może mieć swoją wartość, niemniej mając na uwadze zasadę pisemności postępowania o udzielenie zamówienia, ekonomikę postępowania odwoławczego oraz okoliczność, że dowodzone fakty w zdecydowanej większości przypadków znajdują swoje odzwierciedlenie lub potwierdzenie w dokumentach, należy wskazać, że strona lub uczestnik powinni się koncentrować przy zbieraniu materiału dowodowego na tym, aby wykazywać swoje twierdzenia za pomocą dowodów mających formę pisemną. Dopuszczenie dowodów z zeznań świadków dotyczy raczej okoliczności, które powstają z niedających się wyjaśnić rozbieżności wynikających z przedłożonych dokumentów lub których nie da się wywnioskować lub ustalić w inny sposób (KIO 2685/19).
- Rola świadka w postępowaniu odwoławczym ogranicza się do zeznań co do faktów. W związku z tym nie ma np. możliwości przeprowadzenia tego dowodu na okoliczność istnienia lub nieistnienia woli określonego podmiotu (KIO 1931/12).
- Świadek składa zeznania pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (art. 233 § 1 i 2 kodeksu karnego). Penalizacji podlega zarówno umyślne zeznanie przez świadka nieprawdy (kłamstwo), jak również zatajenie przez niego prawdy (przemilczenie).
- Przepisy przewidują prawo do odmowy zeznań, a także odmowy odpowiedzi na pytania. Przewodniczący składu orzekającego ma obowiązek ustalić czy dana osoba może być świadkiem, czy przysługuje jej prawo do odmowy składania zeznań, jak i prawo do odmowy odpowiedzi na pytanie, a następnie pouczyć ją o tych prawach. Okoliczności te powinny być odnotowane w protokole. Bez pouczenia nie będzie możliwe pociągnięcie do odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań (art. 233 § 3 i 4 kodeksu karnego).
- Obowiązkiem przewodniczącego jest także pouczenie o znaczeniu przyrzeczenia i odebranie go od świadka. Przepisy nie regulują jednak treści przyrzeczenia.
- Osoba przesłuchana w charakterze świadka ma prawo do zwrotu wydatków koniecznych (podróży, noclegu, diety), a także utraconego zarobku.