Komentarz do art. 552 ustawy

Komentarz do art. 552 ustawy

  1. Skład orzekający, przed którym toczyło się postępowanie, po zamknięciu rozprawy i rozważeniu wszystkich przeprowadzonych dowodów wydaje wyrok.
  2. Przy wyrokowaniu brany jest pod uwagę stan rzeczy ustalony w toku postępowania odwoławczego. Może on się różnić od stanu rzeczy istniejącego w momencie wnoszenia odwołania.
  3. Zamawiający ma zgodnie z art. 577 zakaz zawarcia umowy do czasu ogłoszenia wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze, ale nie ma zakazu dokonywania innych czynności w toku postępowania o udzielenie zamówienia. W efekcie może on podejmować czynności, które mają bezpośredni związek z zarzutami i wnioskami odwołania, w efekcie czego te zarzuty i wnioski mogą się dezaktualizować. Podejmowane w ten sposób czynności nie muszą być zgodne z żądaniami odwołania. Dokonane przez zamawiającego czynności po wniesieniu odwołania a przed zamknięciem rozprawy składają się na stan rzeczy stanowiący podstawę faktyczną wyroku (por. wyrok KIO 77/20, aktualny w świetle tożsamości brzmienia art. 191 ust. 2 poprzedniego p.z.p. z art. 552 ust. 1).
  4. Wyrok może być wydany jedynie przez skład orzekający, przed którym toczyło się postępowanie odwoławcze. Przepis ten wyraża tak zwaną zasadę bezpośredniości, to znaczy maksymalnego zbliżenia się organu orzekającego dokonującego ustaleń faktycznych do materii, która ma być udowodniona (bezpośredniego zapoznania się dowodami przez organ orzekający w czasie przeprowadzania dowodu). Gdyby doszło do zmiany składu orzekającego, skutkować to będzie koniecznością powtórzenia postępowania odwoławczego, na które składa się przede wszystkim postępowanie dowodowe.
21.09.2020
21.09.2020
Anna Prigan