Nowe PZP
komentarz żywy
Komentarz do art. 564 ustawy
- Jeżeli w wyniku postępowania odwoławczego Izba stwierdzi, że zamawiający naruszył okres standstill, nakłada na zamawiającego karę finansową w wysokości do 5% wartości wynagrodzenia wykonawcy przewidzianego w zawartej umowie.
- Nałożenie kary jest obligatoryjne, zaś 5% to kara maksymalna: Izba określa jej wysokość, biorąc pod uwagę wszystkie istotne okoliczności dotyczące udzielenia zamówienia. W szczególności kara może być niższa, jeżeli okaże się, że chociaż zamawiający naruszył okres standstill, to odwołanie było oczywiście niezasadne.
- Okres standstill to okres, w którym zakazane jest zawarcie umowy. Umożliwia on wykonawcom skorzystanie z prawa do wniesienia odwołania. Umowy nie można zawrzeć, dopóki termin na wniesienie odwołania nie upłynie bezskutecznie (to jest odwołanie nie zostanie wniesione), albo też do czasu wydania orzeczenia KIO kończącego postępowanie odwoławcze, aby nie zniweczyć celu tego postępowania. Mówią o tym przepisy art. 264 ust. 1, art. 308 ust. 2 oraz art. 577:
- w postępowaniach o udzielenie zamówienia o wartości równej lub wyższej od progów unijnych umowy nie można zawrzeć przed upływem 10 dni od przesłania zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej przy użyciu środków komunikacji elektronicznej (lub 15 dni, jeżeli zawiadomienie jest przekazywane w inny sposób), co jest skorelowane z terminem na wniesienie odwołania wskazanym w art. 515 ust. 1 pkt 1,
- w postępowaniach o udzielenie zamówienia o wartości niższej od progów unijnych umowy nie można zawrzeć przed upływem 5 dni od przesłania zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej przy użyciu środków komunikacji elektronicznej (lub 10 dni, jeżeli zawiadomienie jest przekazywane w inny sposób), co jest skorelowane z terminem na wniesienie odwołania wskazanym w art. 515 ust. 1 pkt 2,
- w przypadku wniesienia odwołania zamawiający nie może zawrzeć umowy do czasu ogłoszenia przez Izbę wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie odwoławcze.
- Kary finansowej nakładanej orzeczeniem przez Izbę nie należy utożsamiać z karą pieniężną nakładaną przez Prezesa UZP w drodze decyzji administracyjnej zgodnie z przepisami Działu XII. Poza samym trybem nałożenia kary (w orzeczeniu Izby lub w decyzji administracyjnej Prezesa UZP) różnią się też przesłanki jej nałożenia. Zgodnie z art. 621 ust. 2 Prezes UZP nie nakłada kary, jeżeli w związku z tym samym naruszeniem Izba lub sąd nałożyły już karę na zamawiającego.
- Zamawiający, na którego została nałożona kara finansowa, ma obowiązek ją uiścić w terminie 30 dni od uprawomocnienia się orzeczenia Izby lub sądu. Orzeczenie Izby staje się prawomocne z chwilą upływu terminu do wniesienia skargi (gdy jej nie wniesiono) lub wydania przez sąd wyroku oddalającego skargę (wskutek rozpoznania skargi). Wyrok sądu jest prawomocny z dniem jego wydania. Jeżeli kara nie zostanie uiszczona w terminie, podlega ona ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (art. 567), przy czym nie pobiera się odsetek od kary uiszczonej nieterminowo. Wpływy z tytułu kar finansowych stanowią dochód budżetu państwa.