Komentarz do art. 585 ustawy

Komentarz do art. 585 ustawy

  1. Komentowany przepis zawiera autonomiczną dla postępowania skargowego regulację instytucji przywrócenia terminu. Jego treść jest jednak w znacznej mierze analogiczna do art. 168 i 169 k.p.c., w związku z czym orzecznictwo Sądu Najwyższego i sądów powszechnych wypracowane na gruncie k.p.c. może stanowić wskazówkę co do sposobu wykładni art. 585.
  2. Przyjmuje się, że ocena braku winy dokonywana jest w odniesieniu do obiektywnego miernika staranności, którego dokładny poziom w danej sytuacji zależy od posiadania lub nieposiadania przez wnioskodawcę statusu profesjonalisty. Brak winy rozumiany jest dosłownie jako stan, w którym wnioskodawcy nie można zarzucić nawet lekkiego niedbalstwa (postanowienie SN z 18 lipca 2019 r., I CZ 63/19).
  3. Twierdzenia uzasadniające przywrócenie terminu muszą zostać uprawdopodobnione, a nie udowodnione. Oznacza to, że nie jest konieczne spełnienie wszystkich rygorów postępowania dowodowego. Twierdzenia wnioskodawcy muszą jednak znajdować oparcie w zasadach logiki, zasadach doświadczenia życiowego oraz muszą zostać przynajmniej pośrednio potwierdzone dowodami, chyba że wnioskodawca powołuje się na fakty powszechnie znane albo przedstawienie dowodów byłoby niemożliwe lub nadmiernie utrudnione (postanowienie SN z 18 kwietnia 2019 r., II CZ 7/19).
  4. Uprawnienie do złożenia wniosku o przywrócenie terminu przysługuje stronie lub interwenientowi. Interwenientem w postępowaniu skargowym są ci uczestnicy postępowania odwoławczego, o których mowa w art. 579.
16.12.2020
16.12.2020