Komentarz do art. 537 ustawy

Komentarz do art. 537 ustawy

  1. Reguła określająca, na kim spoczywa ciężar dowodu w zakresie rażąco niskiej ceny, została utrzymana zgodnie z brzmieniem art. 190 ust. 1a poprzedniego p.z.p.
  2. I tak, jeżeli swojej oferty broni wykonawca, którego cenę uznano za rażąco niską, to on musi udowodnić, że cena oferty została oszacowana należycie. Podobnie rzecz ma się, jeżeli wykonawca, który zaoferował kwestionowaną w odwołaniu cenę, przystąpi do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego.
  3. Jeżeli natomiast odwołanie wnosi konkurent wykonawcy, który zaoferował podejrzanie niską cenę, ceny kwestionowanej oferty broni zamawiający: to on musi udowodnić, że cena oferty nie jest rażąco niska, o ile oferent nie stał się uczestnikiem postępowania odwoławczego.
  4. Ciężar dowodu w przypadku zarzutu rażąco niskiej ceny jest więc ukształtowany odwrotnie do reguły, zgodnie z którą ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z danego faktu wywodzi skutki prawne (art. 534 ust. 1).
  5. Na gruncie orzecznictwa KIO na tle art. 190 ust. 1 poprzedniego p.z.p. należy wskazać, że modyfikacja reguły ciężaru dowodu nie oznacza, że wykonawca zarzucający zamawiającemu zaniechanie odrzucenia oferty z rażąco niską ceną nie jest obowiązany dowodzić faktów, które pozwalają stawiać tezę o rażąco niskiej cenie. Odwrócony ciężar dowodu nie zwalnia strony odwołującej z obowiązku wykazania i udowodnienia okoliczności, które czyni ona podstawą swoich zarzutów wykazania podstaw faktycznych zarzutu, oraz przedstawienia kontrdowodów wobec tych, które przedłożyli przeciwnicy (KIO 447/16).
  6. Rozstrzygając sprawę w kontekście zarzutu rażąco niskiej ceny, Izba bada nie tyle samą cenę oferty, ile czynność zamawiającego polegającą na ocenie złożonych przez wykonawcę wyjaśnień (KIO 109/20).
03.09.2020
03.09.2020
Anna Prigan