Komentarz do art. 447 ustawy

Komentarz do art. 447 ustawy

  1. Omawiany przepis dotyczy jednocześnie ochrony zamawiającego przed podwójnymi płatnościami na rzecz podwykonawców, jak również ochrony samych podwykonawców – w założeniu ma on bowiem zapewniać płynne regulowanie należności wobec podwykonawców w miarę otrzymywania przez wykonawcę środków od zamawiającego. Jest on odpowiednikiem przepisów funkcjonującego również w poprzedniej ustawie obowiązku przedstawiania potwierdzeń zapłaty na rzecz podwykonawców przed dokonaniem przez zamawiającego płatności na rzecz wykonawcy.
  2. Nawiązuje on do ustanowionych w art. 442 zasad zapłaty wynagrodzenia wykonawcom w ramach umów o zamówienie zawartych na okres dłuższy niż rok. W przypadku takich umów zamawiający ma obowiązek do okresowych rozliczeń z tytułu realizowanego zamówienia w miarę postępu prac lub udzielania zaliczek w trakcie wykonywania umowy. Wspomniane zasady dotyczą wszystkich rodzajów umów o zamówienia, natomiast ochronie, według omawianego przepisu, podlegają wyłącznie podwykonawcy robót budowlanych, o których mowa w art. 464 ust. 1 – jest to skorelowane ze wspomnianym wcześniej mechanizmem bezpośredniej zapłaty podwykonawcom przez zamawiającego.
  3. W przypadku gdy umowa o zamówienie przewiduje płatności częściowe, warunkiem uzyskania przez wykonawcę drugiej i kolejnej części wynagrodzenia jest przedstawienie dowodu zapłaty wymagalnego wynagrodzenia na rzecz podwykonawcy biorącego udział w realizacji odebranych robót budowlanych. W przypadku nieprzedstawienia takich dowodów wstrzymuje się wypłatę należnego wynagrodzenia za odebrane roboty budowlane w części równej sumie kwot wynikających z nieprzedstawionych dowodów zapłaty. Jest to spójne z art. 437 ust. 1 pkt 4, zgodnie z którym umowa o zamówienie na roboty budowlane zawiera postanowienia dotyczące zasad zapłaty wynagrodzenia wykonawcy uwarunkowanej przedstawieniem przez niego dowodów potwierdzających zapłatę wymagalnego wynagrodzenia podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom.
  4. Również wypłata zaliczek dla wykonawcy, jeśli zostały przewidziane w art. 442, jest uwarunkowana dokonaniem płatności na rzecz podwykonawców oraz przedstawieniem dowodów zapłaty wymagalnego wynagrodzenia podwykonawcom i dalszym podwykonawcom biorącym udział w realizacji części zamówienia, za którą zaliczka została wypłacona. W przypadku nieprzedstawienia przez wykonawcę wszystkich dowodów zapłaty wstrzymuje się wypłatę kolejnej zaliczki w części równej sumie kwot wynikających z nieprzedstawionych dowodów zapłaty.
  5. Wstrzymanie (a nie np. odmowa) wypłaty płatności częściowych czy też zaliczki oznacza, że będą one należne wykonawcy w przypadku dopełnienia obowiązku udokumentowania płatności na rzecz podwykonawców.
  6. W ust. 3 wskazuje się, że w przypadku ustanowienia płatności częściowych, zamawiający może wskazać w SWZ procentową wartość ostatniej części wynagrodzenia, która nie może wynosić więcej niż 50% wynagrodzenia wykonawcy. Może powstać wątpliwość, czy ust. 3 omawianego przepisu dotyczy ograniczenia dotyczącego ostatniej płatności na rzecz podwykonawców (z uwagi na umieszczenie go w ramach zasad dokumentowania płatności na rzecz podwykonawców). Należy jednak uznać, że pomimo umieszczenia omawianej regulacji w ramach przepisów dotyczących konieczności dowodzenia uregulowania płatności dla podwykonawców, powyższa możliwość nie odnosi się do płatności na rzecz podwykonawców, ale do samych płatności na rzecz wykonawców – nie wprowadza więc nic nowego w odniesieniu do konieczności dokumentowania płatności na rzecz podwykonawców uregulowanej w art. 443 ust. 2, który również przewiduje, że ostatnia płatność częściowa nie może wynosić więcej niż 50% wynagrodzenia należnego wykonawcy z tą różnicą, że powołany przepis wskazuje na konieczność przewidzenia płatności częściowych w umowie, a omawiany przepis – w SWZ.
13.08.2020
13.08.2020
Hanna Drynkorn