Komentarz do art. 457 ustawy

Komentarz do art. 457 ustawy

  1. Omawiany przepis odnosi się do przypadków, gdy umowa o zamówienie podlega unieważnieniu. Unieważnienie, to inaczej nieważność względna. Oznacza to, że umowa pozostaje ważna mimo zidentyfikowania okoliczności świadczących o jej wadliwości i wywołuje skutki prawne aż do chwili jej unieważnienia. Następuje ono dopiero na mocy wyroku Krajowej Izby Odwoławczej – w przypadku zastosowania środków ochrony prawnej przewidzianych w ustawie, albo sądu – w przypadku powództwa Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. W celu unieważnienia umowy konieczne jest więc podjęcie stosownej inicjatywy przez uprawniony podmiot na podstawie szczególnego przepisu prawa w odróżnieniu od znanej w prawie cywilnym nieważności bezwzględnej, która ma miejsce z mocy prawa, a sąd powszechny, na podstawie art. 189 k.p.c., ma kompetencję do potwierdzenia tego stanu (ale nie jego stwierdzenia).
  2. Unieważnialność umów o zamówienia publiczne w miejsce ich nieważności zostało wprowadzone do prawa zamówień publicznych nowelizacją z 2009 r. Według uzasadnienia do tej nowelizacji, była ona spowodowana dążeniem do zwiększenia pewności obrotu w ramach zamówień publicznych, a także wprowadzonej przez dyrektywę, a następnie również przez polską ustawę, możliwości odstąpienia przez KIO lub sąd od unieważnienia umowy w określonych przypadkach. Odstąpienie od unieważnienia umowy może mieć miejsce w przypadku:
    • stwierdzenia, że utrzymanie umowy w mocy leży w ważnym interesie publicznym, w szczególności w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, lub gdy umowa zawarta została w okolicznościach dopuszczonych w ustawie (odpowiednio na podstawie art. 554 ust. 3 pkt 2 lit. c oraz d ustawy);
    • wystąpienia okoliczności uzasadniających brak unieważnienia, o których mowa poniżej (na podstawie ust. 2 omawianego przepisu).
  3. Skutek unieważnienia został określony w ust. 3 omawianego przepisu, zgodnie z którym co do zasady unieważnienie umowy wywołuje skutek od momentu jej zawarcia, co zbliża unieważnialność umowy do nieważności bezwzględnej. Ta ostatnia następuje co prawda z mocy prawa, a wyrok sądu (nieważność ma miejsce na podstawie przepisów prawa cywilnego) jedynie potwierdza ten stan (wyrok deklaratoryjny), ale skutek nieważności następuje również od momentu zawarcia umowy, jak w przypadku unieważnialności. 
  4. Omawiany ust. 3 zawiera jednak wyjątek od tak ustanowionej zasady. Zgodnie z art. 554 ust. 3 pkt 2 lit. b, w uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy nie jest możliwy zwrot świadczeń spełnionych na podstawie umowy podlegającej unieważnieniu, KIO może unieważnić umowę jedynie w zakresie zobowiązań niewykonanych i nałożyć karę finansową.
  5. Omawiany przepis przewiduje szereg naruszeń ustawy, które skutkują unieważnialnością umowy.
  6. Pierwsza grupa naruszeń dotyczy udzielenia zamówienia, zawarcia umowy ramowej lub ustanowienia dynamicznego systemu zakupów bez poprzedzenia tego odpowiednim ogłoszeniem w Biuletynie Zamówień Publicznych lub Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Chodzi o ogłoszenia wszczynające postępowanie lub zmieniające ogłoszenie, jeżeli zmiany miały znaczenie dla sporządzenia wniosków o dopuszczenie do postępowania albo ofert. Umowa jednak nie podlega w takiej sytuacji unieważnieniu, jeżeli:
    • zamawiający miał uzasadnione podstawy, aby sądzić, że działa zgodnie z ustawą – tj. że w danej sytuacji nie jest wymagane takie ogłoszenie,
    • zamawiający w późniejszym okresie zamieścił w odpowiednim publikatorze (BZP lub Dz. U. UE) ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy i do jej zawarcia upłynęły terminy na wniesienie odwołania przez podmioty, które mogłyby być zainteresowane zakwestionowaniem działania zamawiającego. Terminy te wynoszą 5 dni w przypadku, gdy ogłoszenie zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych, i 10 dni, jeżeli zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jeśli ogłoszenie o zamiarze zawarcia umowy nie zostanie zamieszczone albo nie upłyną wskazane wyżej okresy od tego momentu, umowa podlega unieważnieniu.
  7. Druga grupa naruszeń dotyczy zawarcia umowy w okresie standstill (okres w którym podmiotom posiadającym interes prawny przysługują środki zaskarżenia) oraz ewentualnie w trakcie postępowania odwoławczego, jeżeli takowe zostanie wszczęte. Zgodnie z art. 577 zamawiający nie może zawrzeć umowy przed zakończeniem postępowania odwoławczego.
  8. We wszystkich trybach postępowania, w których jest przewidziany taki okres, zawarcie umowy przed upływem danego terminu stanowi przesłankę unieważnienia umowy. Terminy te różnią się i wynoszą:
    • w odniesieniu do zamówień klasycznych powyżej progów unijnych – 10 dni od daty przesłania zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty w przypadku komunikacji elektronicznej lub przez faks albo 15 dni w przypadku komunikacji inną drogą;
    • w trybie podstawowym (zamówienia klasyczne poniżej progów unijnych) – 5 dni od daty przesłania zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty w przypadku komunikacji elektronicznej lub przez faks albo 10 dni w przypadku komunikacji inną drogą;
    • w odniesieniu do zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa – 10 dni od daty przesłania zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty w przypadku komunikacji elektronicznej lub za pośrednictwem faksu albo 15 dni w przypadku komunikacji inną drogą (wyjątkowo zamawiający może zawrzeć taką umowę przed upływem wskazanych terminów, jeżeli w postępowaniu o udzielenie zamówienia, w zależności od trybu, złożono jeden wniosek lub jedną ofertę i upłynął termin do wniesienia odwołania na czynność odrzucenia wniosku, albo jeżeli w następstwie wniesienia odwołania Krajowa Izba Odwoławcza ogłosiła wyrok lub postanowienie kończące postępowanie odwoławcze);
    • w przypadku zamówień wewnętrznych (in-house), tj. dostaw czy usług pozyskiwanych przez zamawiającego w wyniku zaangażowania do pracy jego własnych zasobów – 14 dni od zamieszczenia w BZP ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy.
  9. Trzecia grupa przesłanek unieważnienia umowy jest związana z umowami ramowymi. Po pierwsze, podstawą unieważnienia umowy jest zawarcie umowy o zamówienie publiczne na podstawie umowy ramowej z większą niż jeden liczbą wykonawców z naruszeniem zasad przewidzianych w art. 314 ust. 1 pkt  3 oraz ust. 3 i ust. 4 oraz art. 315, które mają zapewniać konkurencyjność i transparentność zawierania takich umów (zob. komentarz do art. 314 oraz do art. 315). Po drugie, unieważnieniu podlega także zawarcie umowy ramowej w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa na okres dłuższy niż 7 lat, chyba że występuje okoliczność stanowiąca wyjątek, tj. jeżeli zawarcie takiej umowy na okres dłuższy niż 7 lat jest konieczne ze względu na wystąpienie nadzwyczajnych okoliczności przy uwzględnianiu oczekiwanego okresu funkcjonowania dostarczonych urządzeń, instalacji lub systemów, a także trudności technicznych, jakie może spowodować zmiana wykonawcy.
  10. Czwarta grupa przesłanek unieważnienia umowy dotyczy udzielenia zamówienia w ramach dynamicznego systemu zakupów z naruszeniem przepisów ustawy.
  11. W odniesieniu do dwóch ostatnich grup przesłanek unieważnienia umowy, tj. dotyczących umów ramowych oraz dynamicznego systemu zakupów, ustawa, podobnie jak w przypadku braku ogłoszenia o wszczęciu postępowania albo braku ogłoszenia je zmieniającego, przewiduje wyjątek od możliwości unieważnienia umowy, jeżeli:
    • zamawiający miał uzasadnione podstawy, aby sądzić, że działa zgodnie z ustawą;
    • umowa została zawarta po upływie terminów na wniesienie odwołania.
  12. Istotne znaczenie praktyczne ma stosunek przepisów ustawy o unieważnieniu umowy do przepisów k.c. oraz k.p.c.
  13. Zgodnie z ust. 4 omawianego przepisu, z przyczyn w nim określonych, jak również z powodu dokonania zmiany umowy niezgodnie z art. 454 oraz 455 (zob. komentarz do art. 458) nie jest możliwe stwierdzenie nieważności na podstawie art. 189 k.p.c. (zgodnie z tym przepisem powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny). Oznacza to, że naruszenie przez zamawiającego przepisów wskazanych w komentowanym przepisie nie może stanowić przyczyny bezwzględnej nieważności umowy. W każdym z tych przypadków konieczne jest wydanie konstytutywnego orzeczenia.
  14. To, że ustawa przewiduje szczególny tryb uchylenia skutków prawnych umowy z przyczyny naruszenia szczególnych regulacji dotyczących zamówień publicznych wymienionych w omawianym przepisie nie oznacza jednak, że w odniesieniu do takich umów nie znajdą zastosowania przepisy k.c. dotyczące bezwzględnej nieważności umowy.
  15. Jeśli więc zachodzi przypadek bezwzględnej nieważności umowy z innych przyczyn, niż dotyczące wymienionych naruszeń procedur udzielania zamówień publicznych, strony umowy, jak też inne podmioty posiadające interes prawny, będą uprawnione do występowania z powództwem o stwierdzenie nieważności umowy w trybie i na zasadach określonych treścią wspomnianego wcześniej art. 189 k.p.c. Orzeczenie sądu będzie miało w takim przypadku charakter wyłącznie deklaratoryjny, tj. potwierdzenie nieważności następującej z mocy prawa.
  16. W praktyce nieważność bezwzględna umowy o zamówienie będzie najczęściej miała miejsce w przypadkach naruszeń prawa odnoszących się do elementów konstrukcyjnych umowy, tj. strony podmiotowej umowy, treści umowy lub formy umowy (np. braki w zakresie reprezentacji strony czy też niezachowanie formy pisemnej umowy).
  17. Ocena, czy zachodzi przypadek nieważności umowy, dokonywana będzie w szczególności w świetle przepisów art. 58 k.c., zgodnie z którym nieważna jest czynność prawna sprzeczna z ustawą, mająca na celu obejście ustawy lub sprzeczna z zasadami współżycia społecznego oraz art. 387 §1 k.c., zgodnie z którym umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna. Zgodnie z orzeczeniem KIO – KIO/UZP 839/09, zawarcie umowy o zamówienie publiczne na warunkach określonych w ofercie wykonawcy, w sytuacji gdy obiektywnie nie jest możliwe wykonanie zamówienia zgodnie z przedmiotem określonym przez Zamawiającego, byłoby zawarciem umowy o świadczenie niemożliwe i skutkowałoby nieważnością tej umowy na podstawie art. 387 §1 k.c.
  18. W kontekście naruszenia art. 58 k.c. oraz mając na uwadze powszechną praktykę zamawiających polegającą na formułowaniu umów w sposób jednostronny, warto mieć na uwadze wyrok Sądu Najwyższego z 19 listopada 2015 r. sygn. akt IV CSK 804/14 odnoszący się do zasad słuszności kontraktowej. SN wskazał w nim, powołując się na inne orzeczenia SN, że obiektywnie niekorzystna dla jednej strony umowa zasługuje na negatywną ocenę moralną, która prowadzi do uznania jej za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, jeżeli do ukształtowania stosunku umownego w sposób wyraźnie krzywdzący doszło przy wykorzystaniu przez drugą stronę silniejszej pozycji, a więc pod presją faktycznej przewagi kontrahenta.
  19. Zgodnie z ust. 5 omawianego przepisu, w odniesieniu do umowy o zamówienie znajdzie również zastosowanie przesłanka unieważnienia umowy określona w art. 705 k.c., zgodnie z którym zamawiający lub wykonawca biorący udział w postępowaniu może żądać unieważnienia zawartej umowy, jeżeli strona tej umowy, inny uczestnik lub osoba działająca w porozumieniu z nimi wpłynęła na wynik postępowania w sposób sprzeczny z prawem lub dobrymi obyczajami. Zastosowanie tego przepisu jest jednak ograniczone z uwagi na krótki termin na skorzystanie z uprawnienia w nim przewidzianego – zgodnie z §2 wygasa ono z upływem miesiąca od dnia, w którym uprawniony dowiedział się o istnieniu przyczyny unieważnienia, nie później jednak niż z upływem roku od dnia zawarcia umowy.
08.09.2020
08.09.2020
Hanna Drynkorn