Komentarz do art. 239 ustawy

Komentarz do art. 239 ustawy

  1. Zamawiający wybiera najkorzystniejszą ofertę w oparciu o kryteria oceny ofert określone w dokumentach zamówienia. Dokumentami zamówienia, w których określane są kryteria oceny ofert, są: specyfikacja warunków zamówienia, opis potrzeb i wymagań oraz ogłoszenie o zamówieniu.
  2. Kryteria oceny ofert obejmują opis wymogów, które będą podlegać ocenie, a także ich wagi (ewentualnie kolejność od najważniejszego do najmniej ważnego oraz sposób oceny ofert, który zostanie dokonany w oparciu o wskazane kryteria).
  3. W stosunku do poprzedniego p.z.p. zmieniło się umiejscowienie definicji najkorzystniejszej oferty w strukturze ustawy. Wcześniej znajdowała się ona na początku ustawy w artykule poświęconym definicjom, teraz jest w rozdziale poświęconym wyborowi najkorzystniejszej oferty.
  4. Zmianie uległy również sformułowania, którymi posłużył się ustawodawca przy określeniu pojęcia najkorzystniejszej oferty, jednak treść merytoryczna pozostała bez zmian. Wciąż możemy wyróżnić dwie zasadnicze kategorie kryteriów oceny ofert, o których mowa w art. 242 ust. 1.
  5. Pierwsza kategoria kryteriów oceny ofert odnosi się do relacji jakości i ceny lub kosztu. W takiej sytuacji walka konkurencyjna pomiędzy wykonawcami będzie oparta na zaoferowanej przez nich cenie lub koszcie, jak również kryteriach jakościowych.
  6. Druga kategoria dotyczy kryteriów oceny ofert, w ramach których ocenie podlega jedynie najniższa cena lub koszt, a więc wybierana jest oferta najtańsza, bez uwzględnienia kryteriów jakościowych.
  7. Możliwa jest również rzadziej występująca sytuacja, w której ocenie podlegają jedynie kryteria jakościowe. Ma to miejsce w przypadku, gdy cena lub koszt są z góry podane przez zamawiającego. Dotyczy to m.in. sytuacji, gdy przepisy krajowe określają wynagrodzenie za niektóre usługi lub ustalają ceny stałe za niektóre dostawy.
  8. Komentowany ust. 2 odnoszący się do definicji najkorzystniejszej oferty stanowi implementację przepisów dyrektywy 2014/24/UE określających kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. W motywie 89 dyrektywy 2014/24/UE wskazano, że pojęcie kryteriów udzielenia zamówienia jest kluczowe dla tej dyrektywy, i wyjaśniono celowość zastosowania jako nadrzędnej koncepcji oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. Oznacza to, że wszystkie zwycięskie oferty powinny być ostatecznie wybierane zgodnie z tym, co poszczególne instytucje zamawiające uznają za rozwiązanie najkorzystniejsze ekonomicznie spośród zaoferowanych.
  9. Z powyższego wynika, że intencją ustawodawcy unijnego jest, aby instytucje zamawiające częściej stosowały kryteria oceny ofert odnoszące się do jakości. Jest to zmiana w stosunku do treści poprzedniej dyrektywy 2004/18/WE, której motyw 46 wskazywał na równorzędne znaczenie kryterium najniższej ceny oraz oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. Obecnie natomiast pierwszorzędne znaczenie, zgodnie z założeniem ustawodawcy unijnego, powinno mieć kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. Wynika to również z art. 67 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE, zgodnie z którym instytucje zamawiające opierają udzielanie zamówień publicznych na ofercie najkorzystniejszej ekonomicznie. Zgodnie natomiast z art. 67 ust. 2 dyrektywy 2014/24/UE pojęcie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie dopuszcza możliwość ustalenia kryteriów udzielenia zamówienia na podstawie efektywności ekonomicznej (ceny lub kosztu) lub podejścia opartego na najlepszej relacji jakości do ceny.
  10. Kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie ma umożliwiać uzyskanie świadczenia o najwyższej możliwej jakości, którą można uzyskać za możliwie najniższą cenę. Służy to wyeliminowaniu sytuacji, w której wygrywa wykonawca składający ofertę o najniższej cenie przy niskiej jakości oferowanego świadczenia. W obecnym stanie prawnym zamawiający powinni uwzględniać możliwość zapłacenia więcej za lepsze jakościowo i trwalsze rozwiązania.
20.12.2019
20.12.2019