Komentarz do art. 362 ustawy

Komentarz do art. 362 ustawy

  1. W toku prac legislacyjnych postulowano wydzielenie w odrębnej ustawie przepisów regulujących udzielanie zamówień w sektorach określonych w dyrektywie sektorowej 2014/25/UE. Celem miało być uzyskanie przejrzystości zasad i procedur mających zastosowanie do udzielania zamówień sektorowych. Dotychczasowa regulacja w poprzednim p.z.p. była mało przejrzysta, gdyż w rozdziale poświęconym zamówieniom sektorowym znajdował się szereg odwołań do przepisów regulujących udzielanie zamówień klasycznych.
  2. Pewną zmianę wprowadził art. 5 ustawy porządkujący definicję zamawiającego sektorowego, która w poprzednim p.z.p. była mało czytelna, oraz wprowadzający do ustawy pojęcie zamawiającego sektorowego, co wcześniej nie miało miejsca. Wspomniany art. 5 ustawy blokowo uregulował wszelkie definicje na potrzeby zaklasyfikowania zamówień jako sektorowych oraz określił rodzaje działalności uznawanej za sektorową. Art. 5 ustawy nie wprowadził zmian w regulacji prawnej, a jedynie zmienił redakcję odpowiednich przepisów i systematykę ustawy (por. komentarz do art. 5 ustawy).  
  3. Poza tym jednak nie tylko nie wprowadzono gruntownych zmian, np. nowej ustawy dotyczącej zamówień sektorowych, ale także nie zrealizowano zamiaru uczytelnienia regulacji. Przepisy Działu V Zamówienia sektorowe w wielu przypadkach odwołują się do regulacji właściwej dla zamówień klasycznych poprzez podanie numerów artykułów mających zastosowanie.
  4. Komentowany artykuł wprowadza do stosowania w procedurze udzielania zamówień sektorowych przepisy Działu II pt. Postępowanie o udzielenie zamówienia klasycznego o wartości równej lub przekraczającej progi unijne oraz przepisy Działu IV Szczególne instrumenty i procedury w zakresie zamówień klasycznych, jednak nie w całości.
  5. Do udzielania zamówień sektorowych nie stosuje się przepisów dotyczących postępowania o udzielenie zamówienia klasycznego, które:
    • zobowiązują do dokonania analizy potrzeb i wymagań przed wszczęciem postępowania (art. 83),
    • dają możliwość publikacji wstępnego ogłoszenia informacyjnego (art. 89),
    • zobowiązują do wskazania w dokumentach zamówienia uzasadnienia niedokonania podziału zamówienia na części (art. 91 ust. 2),
    • zabraniają ustalenia warunku udziału w postępowaniu w odniesieniu do sytuacji finansowej lub ekonomicznej w wysokości przekraczającej dwukrotność wartości zamówienia (art. 115 ust. 2),
    • regulują tryby udzielania zamówień klasycznych (rozdział 3: art. 129217), chyba że zastosowanie przepisów wynika z wyraźnego przepisu Działu V Zamówienia sektorowe (patrz także pkt 6 poniżej),
    • regulują umowę ramową w zamówieniach klasycznych (art. 311 – 315) – ta materia dla zamówień sektorowych jest uregulowana w art. 389 i art. 390,
    • wyznaczają termin składania wniosków o dopuszczenie do udziału w dynamicznym systemie zakupów (art. 319 ust. 1) – dla zamówień sektorowych ta regulacja zawarta jest w art. 391 ust. 4,
    • zobowiązują do zorganizowania konkursu przed udzieleniem zamówienia na usługi projektowania architektonicznego lub projektowania architektoniczno-budowlanego (art. 325 ust. 2).
  6. Do zamówień sektorowych stosuje się wybrane przepisy dotyczące trybów udzielania zamówień klasycznych, na podstawie:
    • art. 378 w zakresie przetargu nieograniczonego,
    • art. 379 w zakresie przetargu ograniczonego,
    • art. 381 w zakresie sektorowych negocjacji z ogłoszeniem,
    • art. 382 w zakresie dialogu konkurencyjnego,
    • art. 383 w zakresie partnerstwa innowacyjnego,
    • art. 386 w zakresie negocjacji bez ogłoszenia,
    • art. 387 w zakresie zamówienia z wolnej ręki.
      Tym samym każdy tryb udzielenia zamówienia sektorowego jest częściowo regulowany przepisami o trybach udzielania zamówień klasycznych.
03.12.2020
03.12.2020